میدان نقش جهان
میدان نقش جهان همچنین معروف با نام تاریخی میدان شاه و پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران با
نام رسمی میدان امام، نام میدان مرکزی شهر اصفهان است که در مجموعه تاریخی نقش جهان
قرار دارد.بناهای تاریخی موجود در میدان نقش جهان شامل عالی‌قاپو، مسجد شاه ، مسجد
شیخ لطف‌الله و سردر قیصریه است. علاوه بر این بناها دویست حجره دو طبقه پیرامون میدان
واقع شده‌است که عموماً جایگاه عرضهٔ صنایع دستی اصفهان می‌باشند.میدان نقش جهان، میدانی
مستطیل شکل به درازای ۵۰۷ متر و پهنای ۱۵۸ متر در مرکز شهر اصفهان است.این میدان در
سدهٔ یازدهم هجری قمری (سدهٔ هفدهم میلادی) یکی از بزرگ‌ترین میدان‌های جهان بوده‌است.
شوالیه ژان شاردن فرانسوی میدان نقش جهان را زیباترین میدان دنیا می‌دانسته‌است. در
دوره شاه عباس و جانشینان او، این میدان محل بازی چوگان، رژهٔ ارتش، چراغانی، و محل
نمایش‌های گوناگون بوده‌است. دو دروازه سنگی چوگان از آن دوره هنوز در میدان باقی است
که از انجام ورزش چوگان در آن دوره حکایت می‌کند و قدیمی‌ترین دروازه چوگان دنیاست.
طرح این میدان تا جایی در نحوه اجرای بازی چوگان تاثیر داشته‌است که زمین‌های ورزشی
هارلینگام و سایر زمین‌های چوگان معروف، کم و بیش از روی این میدان ساخته شده‌اند.
این میدان همچنین محل برگزاری جمعه بازارهای عظیم بوده‌است. یکی از اولین مراسم رسمی
که در این میدان برگزار شده‌است، بازگشت پیروزمندانه امامقلی‌خان از فتح جزیره هرمز
به پایتخت (اصفهان) بوده‌است. شاردن نقل می‌کند که در مواقع جشن، تا پنجاه هزار چراغ
در میدان روشن می‌شده‌است.
