پل خواجو

این پل بر روی ویرانه های پلی که در زمان شاه عباس تخریب شده؛ در سال 1060 هجری قمری بنا شده است. در میانه ساختمانی معروف به شاه نشین وجود دارد که محل اقامت درباریان برای تماشای زاینده رود و مسابقات بوده است. این پل در زمان ساختش یکی از زیباترین پل های جهان بوده که به خاطر کاشی کاری و نقاشی ها و کاشی کاری های قسمت شاه نشین آن می باشد.در واقع این پل کاربرد چند گانه داشته است. در عین پل بودن محلی برای اقامت درباریان داشته است که التبه این مکان مشکل خللی در رفت و آمد مردم ایجاد نمی کرده است (با توجه به قسمت هایی از پل که در حال حاضر باقی مانده و قابل مشاهده است)؛ به علاوه اینکه در بخش های میانی از 24 دریچه پل سد های چوبی وجود داشته که با بالا آمدن آب در قسمت پشتی پل کمک می کرده است. از این خاصیت برای آبیاری باغ ها و مزارع بالا دستی استفاده می شده است.